کد مطلب:42570 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:25

گنجینه پرسمان » تاريخ و سيره

اگر قبول كنيم پيامبر اسلام مسافرت به تمام نقاط آسمان بي كران كرده يك مشكل بزرگ از نظر زمان پيش مي آيد، زيرا زمان لازم براي اين كار آنقدر زياد است كه نه تنها آنچه درباره ي معراج پيامبر مي گويند تطبيق نمي كند بلكه با تمام عمر پيامبر اسلام هم ممكن نيست؟

اگر جسمي بخواهد با سرعتي معادل سير نور به نخستين ستارگان ثوابت(ستارگاني كه بيرون منظومه ي شمسي هستند) سفر كند يعني هدف آن جسم ستاره «پروكيسما» كه از تمام ستارگان ثوابت به ما نزديك تر است باشد طبق محاسبه اي كه علماي هيئت كرده اند بيش از چهار سال وقت لازم است تا به ستاره ي مزبور برسد، بديهي است اين موضوع مشكل بزرگي در راه معراج(آنهم در يك شب ايجاد مي كند.
براي حال اين مشكل دو راه وجود دارد:
1. ممكن است معراج تنها در داخل منظومه ي شمسي صورت گرفته باشد. چرا كه ايراد فوق در صورتي متوجّه مي شود كه مسير پيامبر را در معراج در منطقه اي بيرون منظومه شمسي بدانيم در حالي كه دليل قاطعي بر اين مطلب در دست نيست زيرا مانعي ندارد اين سفر فضايي در، درون سيارات با عظمت منظومه ي شمسي صورت گرفته باشد، در اين صورت اشكال كاملا برطرف خواهد گرديد. زيرا دورترين سيارات منظومه شمسي كه با چشم غيرمسلح ديده مي شود «زحل» است كه قد ما نام آسمان هفتم بر آن مي نهاده اند(زيرا فاصله ي آن از ما بيش از فاصله ي ما تا عطارد، زهره، مريخ، مشتري و كره ي خورشيد مي باشد). فاصله ي اين سياره از ما كمي بيش از 1400 ميليون كيلومتر است، اين فاصله براي مركبي كه كمتر از سرعت سير نور حركت كند فاصله ي كوتاهي است كه پيمودن آن در مدّت بسيار كوتاهي ميسر مي باشد بنابراين اگر معراج

ـ12ـ
پيامبر((صلي الله عليه وآله)) در درون سيارات منظومه شمسي صورت گرفته باشد مشكل زمان كاملا حل خواهد شد و مخالفتي با كشفيات علم فيزيك نخواهد داشت و اطلاق آسمانها بر كرات منظومه شمسي يك اطلاق معمولي است زيرا يكي از معاني آسمانها همين كرات منظومه ي شمسي مي باشد.
جالب توجّه اينكه در احاديث شيعه و سنّي براي سفر پيامبر به آسمانها نام مركبي به عنوان «براق» ديده مي شود و «براق» از ماده ي برق است علماي حديث مي گويند: «علّت اين نام گذاري شايد اين بوده كه مركب مزبور بسيار سريع مانند برق حركت مي كرده است جالب تر اينكه در توصيف اين مركب فضايي درپاره اي از احاديث وارد شده كه خطا مد بصره يعني هر قدم او به اندازه ي مقدار ديد او بوده است و با توجّه به اينكه رويت اشياء به وسيله ي «نور» صورت مي گيرد و طول زماني كه براي ديدن هر چيز لازم است برابر با سرعت سير نور آن است، از اين حديث استفاده مي شود كه مركب مزبور سرعتي نزديك به سرعت نور داشته است.
2. سرعت سير نور بالاترين سرعتها نيست.
بررسي و مطالعه در گفتگوهاي دانشمندان امروز نشان مي دهد اين نظريه كه هيچ چيز در تحت هيچ عاملي نمي تواند بالاتر از سرعت نور حركت كند، صد در صد قطعي و مسلّم نيست بلكه احتمال مي رود در ماوراء سرعت نور نيز سرعتهايي باشد.
از جمله در مورد امواج مرموز جاذبه عده اي از دانشمندان معتقدند اين امواج براي پيمودن فاصله ها مطلقاً نيازمند به زماني نيست، بلكه در يك لحظه مي تواند سرتاسر جهان را بپيمايد.
دانشمند مزبور(كيوركيو) در همان بحث به اين موضوع اعتراف مي كند و چنين

ـ13ـ
مي نويسد: «...ولي يك سرعت وجود دارد كه آني نيست و در يك لحظه از يك سر جهان به طرف ديگر اثر مي كند و آن سرعت تأثير امواج نيروي جاذبه مي باشد.»
اگر در همين آن، در انتهاي جهان يك كهكشان كه داراي دها ميليون خورشيد است ناگهان جدا شده و مبدل به امواج گردد نيروي جاذبه به طوري عكس العمل نشان مي دهد كه در همين لحظه نظام جهان متعادل مي شود و اگر اين طور نبود همان ثانيه كه آن كهكشان تفكيك و مبدل به امواج گرديد دنياي خورشيد ما هم بايد نابود گردد.
همانطور كه ملاحظه مي فرماييد در اينجا بحث درباره سرعتهاي مافوق سرعت نور در مورد انبساط كهكشان هاست و اين خود مي رساند كه تئوري سرعت نهايي(نور) يك نظريه قاطع و مسلّم نيست و ممكن است در پرتو اكتشافات آينده اين مطلب روشن شود كه حتّي جسم خاكي در شرايط خاصّي(نه در هر شرايطي) بتواند سرعتهاي مافوق سرعت نور داشته باشد و در اين صورت مشكل زمان در مسأله ي معراج حتّي در صورتي كه مسير پيامبر ماوراء منظومه شمسي بوده است حل خواهد گرديد. و از نظر علم مانعي نخواهد داشت كه پيامبر سراسر پهنه ي آسمانها را در يك شب سير كرده باشد.

(بخش پاسخ به سؤالات )


ـ14ـ